[ส่วนตัวถึงคนๆ เดียว] ขอชี้แจงหน่อยนะ

เออ คือว่าเป็นข้อความส่วนตัวส่งถึงใครคนนึงหน่ะครับ คือผมก็ไม่แน่ใจว่าเธอจะได้อ่านมันหรือเปล่านะ ถ้าคุณใครคนไหนได้โผล่มาอ่าน blog ของผมแล้วคิดว่าข้อความนี้ไม่ใช่ของคุณก็ข้ามๆ ไปเถอะครับ ถึงมันจะเป็น public แต่ผมก็ไม่ได้แจ้งให้ใครทราบหรอกว่าผมเขียน blogไว้กับเค้าเหมือนกัน พอดีเคยส่ง mail ไปแล้วเธอได้อ่านช้ามาก วันนึงเธออาจจะผ่านมาเจอข้อความนี้ ผมฝากถึงคุณนะ ว่าเรื่องที่ผมไปชอบคุณหน่ะ ผมไม่ได้ไปบอกใครว่าผมชอบใคร ถ้ามีใครไปถามคุณว่าคนที่ผมชอบคือคุณหรือเปล่า อันนี้แล้วแต่คุณจะตอบนะ เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่ออาทิตย์ก่อนมีน้องคนนึงส่งรูปมาให้ แล้วถามผมว่าแบบนี้ผมสนใจหรือเปล่า ผมบอกเธอไปว่า ผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เธอเลยพยามเดาว่าผมชอบใคร แล้วเธอก็เดาว่าเป็นคุณ แล้วถามผมว่าใช่หรือเปล่า ผมไม่ได้ตอบเธอไปหรอกนะ เพียงแต่ถามถึงเหตุผลของการเดา แล้วก็ให้ข้อมูลว่ามันเป็นไปได้เยอะแยะว่าจะเป็นใครก็ได้ จนเธอเปลี่ยนความเป็นไปได้จากคุณไป แต่เธอก็พยายามจะไปสอบถามจากคนอื่นๆ ผมเลยบอกเธอไปว่า รู้ไหมว่าเรื่องบางเรื่อง ถ้าเพื่อนคนนึงเค้าคุยกับเราไม่ได้หมายความว่าเราต้องเอาไปคุยกับคนอื่นต่อ ถึงแม้เค้าจะไม่ได้บอกว่าอย่าไปบอกใครนะ แต่ด้วยธรรมชาติของผม เรื่องบางเรื่องมันเรื่องของคนสองคน คือระหว่างเรากับคนที่เราคุยด้วย เราไม่ควรจะไปบอกเล่าต่อ เธอเหมือนจะรู้สึกผิดแล้วมันก็เงียบไป จนวันนี้เธอมาบอกผมว่าเธอไปถามคุณ ผมกลัวว่าคุณจะเข้าใจผิดว่าผมเที่ยวไปบอกคนโน้นคนนี้ว่าผมชอบคุณ มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอกนะ ถึงเรื่องผมชอบคุณมันจะเป็นเรื่องจริง แต่ผมก็ไม่สมควรเอาไปบอกใครต่อใครว่าผมชอบใคร เพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างผมกับคุณ ไม่จำเป็นต้องมีใครมาช่วยสำหรับเรื่องแบบนี้ (ในความคิดผมนะ) ถ้ามันจะดีจะแย่ ก็ให้เป็นความทรงจำของผมและคุณ เพราะเรื่องบางเรื่องเหตุผลบางอย่างเราเท่านั้นที่จะรู้ ยิ่งเรื่องแบบนี้ คำตอบสำหรับแต่ละคนมันไม่เหมือนกันด้วย ถึงแม้คนถูกถามจะเป็นคนๆ เดียวกันก็เถอะ และคำตอบมันก็ควรต้องออกมาจากคนถูกถาม โดยไม่ได้มีการชี้นำจากคนรอบข้างแต่อย่างใด ชิวิตคุณทางเลือกของคุณ คุณคงต้องเลือกเอง และแน่นอนผมยังยืนยันเหมือนเดิมว่า ไม่ต้องสนใจว่าผมจะรู้สึกยังไง จงเลือกอย่างที่คุณต้องการ และดีสำหรับคุณ โดยความคิดของคุณ อย่าทำร้ายใครหรือกระทั่งตัวเองเพียงเพราะความสงสาร คุณต้องเชื่อมั่นทั้งตัวคุณเองและบุคคลอื่น ซึ่งความจริงคือสิ่งที่เราต้องยอมรับกันทุกคนอยู่แล้ว ^_^

ปล. พอมาถึงตรงนี้ชักสงสัยว่าตูคิดมากไปหรือเปล่าวะ แต่ไม่เป็นไร คิดยังไง รู้สึกยังไง ผมก็ขอบอกคุณละกัน เพราะในความคิดผมมันดูค่อนข้างละเอียดอ่อน