ผู้ชำนาญการในการเดินสวน

ไม่รู้จะตั้งหัวข้ออะไรให้เหมาะกับเรื่องของวันนี้ พอดีมีหน้าที่ต้องไป office ทำงานกะดึก(มาก) อีกแล้ว ด้วยความที่ไหนๆ จะออกจากห้องแล้ว ต้องหากิจกรรมเสริม โดยการ เอากล้องไปด้วย นานมาแล้วเคยมีโปรเจ็กจะไปถ่ายรูปสถานที่เปิดไฟสวยๆ ในยามค่ำคืน วันนี้เลยกะว่าแยกลาดพร้าวนี่แหละวะ ต้องไปถ่ายซะหน่อย (อย่าถามผมนะว่ามันเปิดไฟสวย ยังไง ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่รู้สึกผ่านไปผ่านมาบ่อย รถราวิ่งกันควักไขว่ น่าจะทำให้แสดงไฟสวย ทีเดียว - ความคิด) แต่พอชะโงกหน้ามองฟ้าเท่นั้นแหละ โอ้ว แม่เจ้า ฟ้าที่เคยแจ่มจรัส มาหลายวัน ไหงเต็มไปด้วยเมฆกันหล่ะเนี๊ย ตั้งใจจะไปถ่ายภาพทีไร ต้องเจอแบบนี้ทุกทีสิน้า ไม่เป็นไร ออกเร็วหน่อย แวะสวนด้วยดีกว่า (สวนที่ว่าคือสวนจตุจัก) เพื่อนๆ ใกล้ชิดคงรู้ดีว่าผมไม่ชอบการเดินสวนเข้าขั้น เคยเอยไว้ว่า "ถ้ากูคบใครนะ แล้วมาช่วนกูไปเดินสวน กูจะไม่ไปแล้วไม่สนใจ" แต่นั่นมันเป็นเรื่องนานมาแล้ว เอาเข้าจริง ผมเองก็ไปเดินสวนจตุจักบ่อยเหมือนกัน วันนีก็อีกเช่นกัน เป้าหมายคราวนี้คือ ไปหาดูเสื้อวอร์ม adidas แบบที่เจ้าตัวร้ายในหนัง หรือเกมส์มันชอบใส่กัน ไปสวนเพราะอยากได้ที่มันเหมือนๆ กันเท่านั้นแหละ วันก่อนจะไปดูที่เซนทรัลลาดพร้าว เพราะมีงาน adidas sale แต่มันต้องฝากกระเป๋า ไม่อยากเอา notebook ไปฝากใคร เลยไม่ได้เดินเข้าไปดู

ผมเดินไปเกือบๆ สองชั่วโมงเจอร้านขายเสื้อแบบที่ต้องการอยู่สองร้าน แต่ลองจับเนื้อผ้าดูแล้วไม่ work เลยหว่ะ ถึงหน้าตามันจะดูเข้าที แต่เนื้อผ้าไม่เป็นที่ถูกใจซักเท่าไหร่ ใจนึงคิดจะย้อนไปที่ central อีกรอบ แต่คิดอีกทีเดินไปดูตามเสื้อผ้ามือสองดีกว่าถูกแล้วก็แท้ด้วย (หรือเปล่าวะ) เลยเดินไปละเลียดโซนเสื้อผ้ากระสอบ (ว่ากันว่ามันยัดมาขายเป็นกระสอบ คนแยกขาย ก็แล้วแต่ดวง) ระหว่างทางเดินผ่านร้านต้นไม้ อดไม่ได้ที่จะมองหาคนรู้จัก เผื่อเธอจะมาเดินดูต้นไม้ (ตกลงตูจะหาเสื้อหรือหาคนวะเนี๊ย?) ไม่เจอหรอกครับมองไปด้วยความคิดถึงเท่านั้นแหละ เวลาคุณคิดถึงใครหน้าคนนั้นมันจะชอบไปแปะบนหน้าคนอื่น ข้อนี้ผมต้องพึงระวังให้ดีเลย เออ สุดท้ายก็ได้มาเมือสองเก่าชมัด แต่เนื้อผ้า ok ราคาดันเท่ากับมือ 1 ของก๊อป เป็นคุณจะเลือกอันไหน ผมเลือกรักแท้ เห้ย ของแท้ ถึงมันจะเก่าหน่อย แต่มันก็คือของแท้ :D เดินสวนจนลิ้นห้อย แต่ก็ถือประประสบผลสำเร็จได้ของมา คุณเชื่อมั๊ย น้อยครั้งที่ผมมาเดินสวน แล้วได้ของกลับ เพราะส่วนใหญ่ ผมจะหาไม่เจอ นั่นไงหล่ะ ผมเลยนึงถึงคนๆ นึงซึ่งเป็นคนที่ผมเรียกว่า "ผู้ชำนาญการในการเดินสวน" ผมเคยไปบอกเธอแล้ว ว่าผมรู้สึกอย่างนั้น เธอบอกผมกลับมาว่า ชำนาญจริง แต่ชำนาญแค่ 2 ซอย -_-" (ผมรู้น่าว่าซอยไหนบ้าง 55)

กลับมาถึง office จัดแจงเตรียมกล้อง มันต้องได้ภาพซักหน่อยแหละ แล้วก็เดินออกจาก office ข้ามสะพานลอยไปฝั่งเซนต์จอน เดินไปข้ามสะพานลอยอีกทีตรงถนนลาดพร้าวข้ามสะพานลอยก่อนถึง ปตท. เดินเลาะรั้วกลับมาข้ามสะพานลอบตรงหน้าธนาคารทหารไทย เดินรอบ 5 แยกลาดพร้าว ถึงกับหอบแฮก ตอนแรกกะนั่งรถไฟฟ้าไปที่สีลมด้วย ไหนๆ ก็เอากล้องมาแล้ว สุดท้ายก็ถอดใจ หลังจากนั่งกินก๊วยเตี๊ยว มือยังสั่นเลย เวรจริงๆ เกิดไปเป็นลมเป็นแล้งมา คงดูไม่จืด กลับขึ้น office ยังไม่ได้ใกล้เวลาเริ่มงานเลย ไปนั่งเม๊ากับยามอีก เหอะๆ แกคุยสบัดเหมือนเดิม ...