มันอาจจะเป็นความบังเอิญที่ผมหยิบหนังแผ่นนี้มาดู ในช่วงเวลานี้...
ธรรมดาผมไม่ค่อยชอบดูหนังญี่ปุ่น หรือเกาหลี เพราะหนังส่วนใหญ่มันมักจะให้อารมณ์หดหู่เศร้าหมอง บทพูดที่ช้าเนิบนาบ หมดไปกับการทิ้งเวลา ก่อนที่จะมีคำพูดแต่ละคำ ทั้งเพลงประกอบที่สุดแสนจะเศร้าเหงา ผมเปิดดูไปสักพักโดยที่ไม่มี bias ข้อมูลใดๆ รู้อย่างเดียวว่าเป็นหนังที่ได้รับรางวัลมาเยอะ หลังจากดูไปสักพัก ก็หาข้อมูลปูพื้นหน่อย สนใจก็ ตาม link เลยครับ หนังบอกเล่าอะไรหลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นชิวิตผ่านเปลี่ยนของของตัวละครเอก ซึ่งอาจจะไปโดนเข้ากับหลายๆ คน โดยเฉพาะลูกที่ต้องจากบ้านมาร่ำเรียนในเมืองหลวง ความสัมพันธ์ระหว่างแม่-ลูก เพื่อน หรือแม้แต่คนรัก ที่ผ่านเข้ามาในชิวิตของตัวละครเอก แต่ก็ไม่เจาะลึกอะไรมากมายไปกว่า เรื่องของแม่และลูกชาย การต่อสู้กับความตาย ความเศร้าหมอง กำลังใจ และเรื่องธรรมดามากๆ ในชิวิตคนเรา ด้วยความธรรมดานี้กระมังที่ทำให้เกิดความพิเศษ "ช่วงเวลาของความสุขมันมักจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว เหลือทิ้งไว้เพียงบทเพลงแห่งความสุขที่เลือนลาง เหมือนระคังที่กลิ้งลงจากเขา" การตายมันอาจจะเกิดขึ้นได้กับทุกคน ก่อนตายต่างหากคุณได้ทำอะไรที่อยากทำ ดูแลคนที่คุณอยากจะดูแล แล้วหรือยัง เมื่อคุณใกล้ตาย ปริมาณคนรอบข้างนั่นแหละจะบอกว่าชิวิตคุณมีค่าแค่ไหน ....
เคยถามตัวเองไหมว่า ...ระหว่างความฝัน กับคนที่รักเรา ... อะไรมีค่ามากกว่ากัน? - Tokyo Tower
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment