อย่าไปดูซีรี่ หรือละคร ถ้าใจไม่แข็งพอ

ผมว่าพฤติกรรมติดละคร (บ้านเรา) หรือติด series (ติดละครต่างชาติ) เป็นพฤติกรรมที่เกิดขึ้นได้กับคนส่วนมาก ถ้าลองเผลอได้ดูเข้าสักตอนหรือสองตอน (สำหรับคนใจแข็งหน่อย) ก็จะติดงอมแงมแทบจะขาดไม่ได้ อะไรกันนะคือสาเหตุ ความสามารถในการผู้เรื่อง ความหล่อเหลา หรือส่วยเก๋ของตัวแสดง ความอยากรู้อยากเห็นความเป็นไปของชีวิตคนอื่น (แม้จะถูกสร้างขึ้นก็ตาม) ที่ซ่อนเร้นภายในตัวเราทุกผู้ทุกคน การมีอารมณ์ราวกับตัวละครเป็นญาติพี่น้อง หรือเพื่อนข้างบ้านที่ร่วมสุขรวมทุกข์กันมา อะไรกันนะ หรือบางที่คนเราอยากจะหลุดจากวิถีความเป็นตัวเอง การแทรกสอดอารมณ์ลงไปในตัวละครเพื่อให้ลืมสภาพปัจจุบัน แม้เพียงชั่วขณะก็ตามที เราได้ฝัน เราได้ร่วมยินดีกับพระเองนางเอง ได้ร่วมสมน้ำหน้าตัวร้ายหรือคนเลวที่มักจะได้รับจุดจบที่ไม่ดี (อาจจะต่างกับชีวิตจริง หรือเป็นไปได้อยากในชีวิตจริง) เรายินดีๆ ที่คนดีๆ ในเรื่องได้ลงเอยกัน พระเอกหล่อ นางเอกสวย พระเอกดีเลิศ นางเองกตัญญู ผมเองก็ติดตามดูละครพอตัว แต่ก็ไม่ได้ถึงกับติดงอมแงมถึงขนาดนัดหมายกับตัวเองว่าต้องดูเรื่องโน้นเวลาโน้น เรื่องนี้เวลานี้หรอก วันก่อนนั่งดูบอลกับเพื่อนมันถามผมว่าทำไมคนตั้งเยอะแยะต้องเข้าสนามไปดูบอลวะ? เป็นคำถามที่ดี ผมพยายามหาเหตุผลสองสามข้อให้มัน มันไม่ได้สนใจจะฟังผมเท่าไหร่ หรือเพราะมันถามไปงั้นแหละ กูกับมึงไม่ได้เป็นพื่อนร่วมชาติกับมัน ยังมานั่งดูกันอยู่ พิมพ์มาถึงตอนนี้เริ่มสงสัย กูมาพิมพ์อะไรซะยาว ขมวดปมจบไม่ได้ ถ้าเป็นละคร คงเป็นเรื่องที่ไม่น่าติดตาม ว่าแต่มันจะมีชีวิตใครกันนะที่น่าติดตามทุขณะจิต คุณและผมต่างก็รู้ว่า "มี" แน่ ก็คนที่เราสนใจไงหล่ะ เราย่อมอยากรู้ความเป็นไปของเค้าแม้นรายละเอียดที่น้อยนิด มันก็่ช่างน่าติดตามเสียนี่กะไร