หรือ เพียงเพราะใครบางคน?

เคยถามตัวเองไหม ว่าชอบอะไร ชอบกินอะไร ชอบเที่ยวแบบไหน มันอาจจะดูพื้นๆ ทั่วๆ ไป แต่สำหรับผมแล้ว ผมกลับไม่เคยตอบคำถามพวกนี้ได้เลยแฮะ พอลองนึกย้อนไปแล้วก็ทำให้รู้สึกว่าสิ่งที่เราเองกลับค้นหาไม่เคยเจอคือตัวเอง ไม่เคยพิจารณาความรู้สึกของตัวเอง ชอบเหลือเกินการเอาชิวิต ความรู้สึก ไปผูกไว้กับคนอื่น ชอบอย่างที่เค้าชอบ เป็นอย่างที่คิดว่าเค้าอยากให้เป็น ทำอะไรหลายๆ อยากที่เค้าอยากให้ทำ (แต่เรื่องบางอย่างให้ตายเหอะหว่ะ มันทำไม่ได้จริงๆ เลย โดยเฉพาะเรื่องของนิสัยใจคอเนี๊ย) จริงๆ แล้ว เราเป็นตัวเองได้มั๊ยนะ สมมุติว่าเรารู้นะว่าตัวเราเป็นยังไงชอบอะไร เคยบอกใครๆ ว่าชิวิตผมไม่เคยมีอะไรที่ชอบ มีแต่เฉยๆ กับรู้สึกไม่ดีกับมัน โดยเฉพาะอาหาร มีแต่ ok กลับไม่ได้เรื่อง สัมผัสได้แต่สิ่งที่ไม่ดีหรือไงเนี๊ย? หลายๆ อย่างผมก็ติดมาจากใครบางคน คือมีใครบางชักนำให้ให้ไปเจอ แล้วมันก็รู้สึกดี อย่างไอ้การมานั่งเขียนอะไรเรื่อยเปลื่อยแบบนี้ก็เหมือนกัน ครั้งนึกเคยไปแอบชอบนักเขียนเข้า มันก็ทำให้ผมลองเขียนๆ อะไรเรื่อยเปลื่อย วันนึงมันก็ติด และรู้สึกว่ามันก็ดีเหมือนกันแฮะ ครั้งนึงผมไม่ชอบการเดินห้าง เดินตลาดนัด พอมีคนชักนำให้ผมไปเดินบ่อยๆ เข้า เออ มันก็ดีเหมือนกันแฮะ อย่างน้อยก็ได้เจอสาวๆ บ้าง :P 55 แต่ไอ้เขียนโปรแกรมนี่ไม่ใช่นะ ผมเขียนมานานแล้ว

-- นานมาแล้วได้คุยกับน้องคนนึง
ผม: ทุกวันนี้เราถ่ายรูปด้วยนะ ถ่ายมานานแล้ว
น้อง: จริงดิ ไหนให้เราดูหน่อย
ผม: (ส่ง Link ไปให้ดู)
น้อง: พี่ก็ถ่ายรูปสวยดีนะ แต่เราชอบเรื่องที่พี่เขียนมากกว่า ..

อืมม เรื่องที่ผมเขียนมันเป็นยังไงนะ มันคงไม่สนุกเท่าได้มานั่งคุยกันหรอกมั๊ง ว่ามั๊ย?
พักนี้ผมไม่ค่อยได้เขียนอะไรแล้วแหละ ไม่ใช่ว่าไม่มีเรื่องจะเขียนหรอก วันๆ มันก็มีอะไรเล็กๆ น้อยๆ ให้ได้เขียนถึงเสมอแหละ แต่เชื่อมั๊ย ทุกครั้งที่ผมเขียนเสร็จ ผมกลับลบมันทิ้งไป โดยที่ไม่ได้เอามา post ลงที่นี้ด้วยซ้ำไป ไม่ใช่เพราะ ผมเบื่อ หรือมีปัญหาอะไรกับชิวิตหรอกนะ เพียงแต่พอเขียนมาถึงจุดนึง ผมเริ่มรู้สึกว่า จริงๆ แล้ว มันใช่ผมหรือเปล่านะ ไอ้คนที่มานั่งพรรณนาอะไร เรื่องเปลื่อยแบบนี้ ดูมันขัดกับชิวิตส่วนอื่นของผมค่อยข้างมาก หรือไม่มันก็คือตัวผม ส่วนที่เหลือ มันก็แค่เพราะใครบางคน ทำให้ผมต้องแสดงภาพเหล่านั้นออกมา เท่านั้นเอง ...