The Pursuit Of Happyness

หนังอัตถชิวประวัติของ Chris Gardnet เขาคืนคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต (เรียกว่าร่ำรวย ง่ายกว่า) โดยสวนตัวผมชอบดูอะไรทีมัน Happy Ending หนังที่สุดท้ายพระเอกได้พบรักกับนางเอกอยู่กันอย่างมีความสุข หรือไม่ก็การฝ่าฟันที่ลงท้ายด้วยความสำเร็จ ความจริงคือผมไม่ชอบเรื่องเศร้าหรือความผิดหวังไม่ว่าจะเกิดขึ้นกับใครก็ตาม แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมเกรงกลัวหรือขยาดที่จะไม่ทำอะไร เพราะกลัวว่าท้ายที่สุดมันต้องผิดหวัง เพราะแท้จริงแล้วความผิดหวังมันก็ไม่ได้เลวร้ายเสมอไป มันอาจจะทำให้เราร้องไห้ ท้อแท้ แต่ท้ายที่สุดมันก็ต้องผ่านพ้นไปได้เอง และเรื่องทุกเรื่องมันก็ไม่ได้จำเป็นต้องจบด้วยความผิดหวังเสมอไป ในเส้นทางที่มุ่งไป คุณทำมันเต็มที่หรือยัง คุณใช้สักยภาพที่มีอยู่เต็มที่ไหม คุณปรับเปลี่ยนแก้ไขข้อบกพร่องได้มากน้อยเพียงใด ชีวิตมันไม่ได้มีดีที่สุดและก็แย่ที่สุดเสมอ ชีวิตมันไม่เคยมีสุดขั้ว ขณะที่คุณยิ้มในใจคุณคิดอะไร ไม่มีใครรู้ นอกเสียจากตัวคุณเอง ผมอาจจะคิดว่าตัวเองเป็นคนมองโลกในแง่ดี แต่ก็ไม่ใช่ว่าผมจะไม่เคยมองโลกในแง่ร้าย อะไรจะร้ายหรือดีมันอยู่ที่มุมมอง หนังเรื่องนี้มีประโยคนึงบอกว่า "ความสุขมันเป็นอะไรที่เราได้แต่ไขว่คว้า แต่ไม่เคยได้มันมา" แต่ตัวละครก็ไม่เคยท้อแท้กับการไขว้คว้านั้น เมื่อชีวิตคือการค้นหาที่ไม่จำเป็นต้องเจอ ก็จงสนุกกับการค้นหานั้น สนุกับการใช้ชิวิต สนุกกับทุกข์เส้นทางระหว่างการค้นหา เมื่อถึงจุดเปลี่ยนที่ต้องตัดสินใจ ไม่ว่าจะร้ายหรือดีกับใคร ขอให้เลือกสิ่งที่มันดีสำหรับคุณ โอกาสนั้นเป็นของคุณเสมอ