Tuesday, November 21, 2006

Live: เรื่องเศร้าชองความรัก

ปัญหาของความรักก็คือรักเค้ามากเกินไปจากห่วงก็กลายเป็นหวง มันยากจริงๆ เรื่องของจิตใจ คนเราต้องช้ำรักสักกี่ครั้งถึงจะได้มีความสุขกับมันจนถึงบั้นปลายแห่งชีวิต โดยเฉพาะกับสังคมเมืองหลวงที่แสนจะวุ่ยวายหลากหลาย มันเฝ้าลับชิวีตจิตใจของคนในสังคมให้เต็มไปด้วยแหลมคม เหลี่ยมมุม ขอบอันแหลมคมพร้อมที่จะเชือดเฉือนใครก็ตามที่เข้าใกล้ มีเบื่องหน้าเบื้องหลังตลอด อยู่ด้วยความไม่ไว้เนื้อเชื่อใจ ระแวงในการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ปัญหาที่เกิดกับคนรอบข้างเป็นไปได้ยากที่จะไม่กระทบมาถึงจิตใจเรา ฉันต้องร้องไห้เป็นเพื่อนแกหรือเปล่า เปล่าเลย ฉันไม่ร้องไห้ให้แกเห็นหรอก น้ำตาฉันมันสูงค่าเกินกว่าจะให้แกเห็น มันไหลย้อนเข้าไปในจิตใจฉันต่างหาก ฉันรู้จักแกดี ฉันถึงรู้ว่าคำปลอบโยนของฉันมันคงไม่ได้ช่วยอะไรแกได้สักเท่าไหร่ แต่ปัญหาของแกมันก็กระจายความอึดอัดไปสู่ผู้คนรอบๆ เพื่อนเอ๋ยชิวิตมันก็เป็นอย่างนี้แหละ มีสุขทุกข์เศร้าสมหวังบ้างในกาลเวลาที่ผ่าน มันคือความทรงจำ มันคือรอยชองชิวิต มันไม่หนักเกินกว่าที่เราจะฝ่าฟันไปหรอก แล้วมันนึง ณ ที่แห่งนึง เราจะยิ้มและหัวเราะกับสิ่งที่เราทำในวันนี้ อยากให้แกผ่านไปถึงที่ตรงนั้นเร็วๆ แล้วกันนะ ..

No comments: