เรื่องของคนใกล้ตัว

อันว่าคนใกล้ตัวแล้ว ไอ้เรื่องเค้าไม่เกี่ยวกับเรานี่มันดูท่าจะเป็นไปได้ยาก เรื่องราวของความรักยามสุขก็ล้นเหลือ ยามเศร้าก็ทำความรู้สึกดำดิ่งดั่งบ่อน้ำที่ไร้ก้น ทั้งคับแคบ เหงา เคว้งคว้างเหมือนดั่งไร้หนทาง คุณจะทำยังไง ถ้าวันนึงคุณไปพอว่าคนที่คุณรัก แล้วเค้าก็อ้างว่ารักคุณ แต่เค้ากลับมีอีกคนนึง ที่คุณไม่รู้ หรือรู้แต่ก็ไม่ทันได้สังเกตว่ามีอะไรผิดปกติ จนวันนึงมันมีเหตการณ์ทำให้คุณทราบข้อมูลที่สามารถจะโยงใยเรื่องราวเหล่านั้นเข้าเป็นเรื่องเดียวกัน ในเรื่องลักษณะนี้ผมยังทึ่งในความสามารถของผู้หญิงหลายๆ คน เธอสามารถที่จะเอาเรื่อง(ที่เราคิดว่าไม่น่าจะเป็นเรื่อง) มาผูกต่อขยายความเป็นเรื่องราวใหญ่โตได้ ต่างกันกับผู้ชายที่มักจะเอาเรื่องที่ควรจะเป็นเรื่อง เก็บไว้ในใจ กลายเป็นผู้ชายเงียบงันไม่เปิดเผยความรู้สึกที่แท้จริงออกมา เคยลองคุยๆ กับเพื่อนฝูงที่เคยประสบปัญหารักไม่ถึงปลายทาง ต่างก็ยอมรับว่าแต่ละคนก็มีจุดที่ยังไม่ได้ปรับจูนให้เข้ากัน คุยไปคุยมาอยากจะสรุปว่าความรักมันทำให้เราดีขึ้นทุกครั้ง เราจะมีการปรับนิสัยบางอย่างเพื่อให้มั่นใจว่ารักครั้งใหม่มันจะดีหรือสวยงาม จนเราลืมไปว่าความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคน และความรักแต่ละครั้งมันก็อยู่ภายใต้เงื่อนไข ของแต่ละคู่ซึ่งอาจจะไม่เหมือนกัน ความรักในมุมมองของผมคงเป็นการเรียนรู้ที่จะอยู่กับความเปลี่ยนแปลงที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกชั่วขณะที่ความรักยังคงดำเนินอยู่ ...