โทรไปหาเพื่อน (โดยมิได้นัดหมาย)

กะอีแค่เรื่องโทรไปหาเพื่อน มันอาจจะเป็นเรื่องธรรมดาของผู้คนทั่วไป สำหรับผมและเพื่อนผมที่โดนโทรหา มันชั่งดูเป็นเรื่องแปลกประหลาดจนอดนึกขำไม่ได้ เมื่อหลายวันก่อน เพื่อนแต่งงานที่ชลบุรี มันก็โทรมาบอกผมล่วงหน้าเป็นเดือน ผมเองก็จดไว้บนปฏิทินไว้แล้วว่ายังไงซะ ผมคงต้องไปงานแต่งเพื่อนคนนี้แน่ๆ จนก่อนจะถึงวันแต่งวันนึง ผมดันมีธุระสำคัญที่ทำให้ไม่สามารถไปร่วมงานมันได้ ผมเลือกโทรหาเพื่อนคนนึงที่ไม่ใช่เจ้าภาพ เพื่อจะฝากบอกมันว่าผมไปไม่ได้ (ละอายใจพิกลเลยไม่กล้าโทรไปบอกเจ้าภาพ) หลังจากกดโทรศัพท์ไป ได้บทสนทนามาสั้นๆ

ผม: "กู .. เอง ฮ่า ฮ่า"
เพื่อน: "ฮ่า ฮ่า มึงขำอะไรวะ"
ผม: "เปล่าหรอก มึงคงแปลกใจที่อยู่ดีๆ กูโทรหา"
เพื่อน: "เออ โคตรแปลกใจเลย มีอะไรพิเศษวะ"
ผม: "พรุ่งนี้มึงไปงานแต่ไอ้ .. หรือเปล่าวะ"
เพื่อน: "ยังไม่แน่หว่ะ กูก็พึ่งรู้ข่าวเมื่อวันก่อนเอง"
ผม: "เออ ตอนที่มันโทรมาหากูมันบอกโทรไปหามึงไม่ติด"
เพื่อน: "ว่าแต่ ทำไมมึงไม่โทรไปบอกมันเองวะ"
ผม: "กูก็ไม่รู้เหมือนกันหว่ะ"
เพื่อน:"เออไม่เป็นไร ถ้ากูไปกูจะบอกมันให้"
ผม: "ขอบใจหว่ะ ไม่มีไรแล้ว แค่นี้แหละ
เพื่อน: "ฮ่า ฮ่า สงสัยกูจะโชคดีหว่ะ ที่มึงโทรมาหา แปลกจริงๆ"

จำไม่ได้แน่นอนแล้วว่าเติมเงินโทรศัพท์ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
พอจำได้ลางๆ ว่า มากกว่า 3 เดือนมากแล้ว แง๋มๆ ...

อีกหนึ่งปีแล้วสินะ ..

"หนึ่งปีผ่านไป ไวเหมือนโกหก" คงเคยได้ยินประโยคนี้กันบ่อย เค้าว่ากันว่าเวลาแห่งความสุขมันมักจะผ่านไปไวเสมอ ผมเองก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่เห็นด้วย แต่ผมว่าเงื่อนไขของความเร็วหรือช้าในการก้าวผ่านช่วงเวลานึง มันไม่ไม่อยู่ที่ตัวความสุขหรือความทุกข์หรอก มันอยู่ที่ความสนใจในสิ่งที่เรียกว่าเวลาต่างหาก ถ้าเรามีความสนใจต่อสิ่งใด สิ่งนึงแล้ว เราจะให้ความสำคัญต่อสิ่งนั้น เราจะเห็นรายละเอียดต่างๆ ในสิ่งนั้น เจ้าเวลานี่เองก็เช่นกัน ถ้าเราสนใจมันในช่วงขณะนึง เราจะเห็นความเคลื่อนไหวของมันแม้กระทั่งในหน่วยของวินาที ลองมองดูนาฬิกาสิครับ วินาทีแรก มันจะยาวนานที่สุด ส่วนวินาทีหลังจากนั้นจะเคลื่อนไหวคงที่ แล้วเรื่องของความสุขกับความทุกข์หล่ะ แน่นอนเมื่อคุณมีความสุข คุณไม่ค่อยได้สนใจเวลามากนัก แต่คุณจะให้ความสำคัญกับความสุข เวลามันเลยดูเหมือนผ่านไปเร็ว แต่เมื่อคุณเจอความทุกข์ความทุกข์มันไม่น่ารื่นรม คุณจะจดจ่อกับเวลามากกว่า เพื่อให้วินาทีของความทุกข์ มันค่อยๆ ก้าวผ่าน มันเลยดูยาวนาน โดยเฉพาะการที่ต้องรออะไรบางสิ่ง โดยที่ไม่ได้มีอะไรให้ทำระหว่างรอ มันก็จะดูยาวนาน .. มีเพื่อนคนนึงโทรมา ผมจำได้ว่าผมไม่ได้คุยกับเธอมานานมากแล้ว เมื่อถามถึงว่าเราไม่ได้คุยกันมานานแค่ไหน ผมบอกตัวเลขไป เป็นตัวเลขเดียวกัน ผมบอกไปว่านานเหมือนกัน เธอบอกกลับบอกว่า จริงเหรอ ไม่รู้สึกเลยว่ามันนานขนาดนั้น ... ผมไม่ได้รออะไรหรอกครับ ผมเองคงเป็นคนๆ นึง ที่มีเวลาว่าง มองดูเวลาบ่อยไป แต่ก็นั่นแหละครับ มันไม่ได้ทำให้เวลาของผม มันมากกว่าใคร แต่มันผ่านไปช้า สำหรับผม เท่านั้นเอง จริงๆ ..

อีกหนึ่งปีแล้วสินะ มันเป็นปีที่ยาวนานมากๆ ปีนึงเลย สำหรับผม ...