การเดินฟังเพลงจากหูฟังทำให้เสียสมาธิ

ไม่รู้ใครเป็นกันหรือเปล่าเวลาเดินแล้วฟังเพลงไปด้วย มันทำให้เสียสมาธิ หรืออย่างน้อยก็ทำให้ปฏิกริยาตอบสนองต่อสิ่งที่เจอมันจะช้าลง (มากน้อยอาจจะแล้วแต่คน) เมื่อวานนึกอยากเดินไปร้านขาย CD/DVD แถวๆ แยกเตาปูน ชื่อร้าน ลูกหมี เป็นร้านแนวๆ DJ Siam ออกจะทึมๆ นิดหน่อย แต่ก็หาของที่อาจจะหาจากร้านอื่นไม่ได้ (จะไปซื้อปาล์มมี่ The Rhythm of the Times concert จะว่าไปแล้ว ก็ หาซื้อได้ทุกร้าน ^_^) เอาเหอะ จะว่าไปร้านมันสะดุดตา วันนี้หาข้ออ้างเข้าไปสอดส่ายสายตาซะหน่อย ระหว่างทางจากสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินบางซื่อ ไปยังแยกเตาปูน ไม่ใช่ใกล้เลยครับ แต่เดินๆ เพลินๆ ก็ไม่ถึงกับลำบากอะไรมาก (สามารถนั่งรถเมล์ไป ได้ ป้ายเดียว - ตูดันเดิน -_-" ) วันนี้ฟังเพลงจากโทรศัพท์แทบจะตลอดการเดินทาง ตอนเดินไปร้าน CD ที่ว่า ก็เหมือนกัน เส้นทางเรียบขอบกำแพงบริษัทปูนยักใหญ่ ต่อด้วยสะพานข้ามแยก เส้นทางเจ้าปัญหาเป็นเส้นทางจากใต้สะพานข้ามแยกตรงไปยังคลองปะปาเป็นขอบฟุตบาตขนาดสองคนเดินสวนกันพอดี (ต้องเป็นตรงที่ไม่มีเสาไฟฟ้านะครับ) ซ้ายเป็นถนนเพื่อไปกลับรถใต้สะพาน ด้านขวามือเป็นตึกแถวโบราณ สังเกตจากประตูบานพับที่เป็นไม้เหมือนกันแทบทุกหลัง มันค่อนข้างจะค่ำประกอบกับความไม่แน่นอนของฟ้าฝน ประตูส่วนใหญ่จะปิดอยู่ ผมเดินก้าวเท้าด้วยจังหว่ะสม่ำเสมอ "Sometimes when I'm alone I wonder Is there a spell that I am under Keeping me from seeing the real thing" ผมฟังเพลงอยู่เพลงเดียวตลอดการเดินทางเที่ยวกลับ Love Hurts ของ Incubus เนื้อเพลงกล้องกังวานซ้ำแล้วซ้ำเล่า "Love hurts But sometimes it's a good hurt And it feels like I'm alive .."

ทันใดนั้นเอง ประตูเจ้ากรรมก็เปิดออกมาตรงหน้าผมพอดี ให้ตายเหอะ มันกระแทกหน้าผมเข้าอย่างจัง ผมผงะ เด็กหญิงที่เปิดประตูออกมาก็ตกใจเช่นเดียวกัน ผมจ้องหน้าเธอเขม็ง ไม่รู้ว่าหน้าผมมันแสดงความบึ้งตึงหรือเปล่า แต่สมองผมมันแสดงความงุนงงมากกว่า เวลาผ่านไปสักหลายวินาทีได้ แต่ผมว่าผมและเธอรู้สึกว่ามันยาวนานกว่านั้น กว่ะจะตั้งหลักได้ ผมถามเธอว่า เป็นไรใช่มั๊ย? เธอไม่ตอบแม่เธอชะโงกหน้าผ่านประตูออกมา ขอโทษขอโพยผมใหญ่ ผมบอกไม่เป็นไรซ้ำแล้วซ้ำเล่าพอๆ กัน ตอนเดินผ่านมาผมเหลือบไปมองเด็กคนนั้น เธอยังอยู่ในอาการตกใจ ผมบอกเธอว่า พี่ไม่เป็นไร แล้วก็เดินจากมา คิดดูอีกทีผมอาจจะทำหน้าโกรธให้เธอตกใจ มากกว่าตกใจ ที่เปิดประตูมาโดนหน้าคนซะอีก เหอะๆ

สรุปได้ DVD มาสองแผ่นปาล์มมี่ 290 บาท ติด T-Bone มาอีกแผ่น 350 บาท (แผน indy มักจะแพงกว่าแผ่นจากบริษัทใหญ่ ทั้งๆที่การบันทึก ก็ออกจะห่วยกว่าเห็นๆ) รถเมล์มาพอดี กระโดดขึ้นรถ หยิบหูฟังที่หลุดจาหูมานาน เสียบเข้าใหม่ เพลงเดิม ยังบรรเลงซ้ำๆ ต่อไป "Without love I won't survive ..."