มีอะไรผิดปกติ?

ผมนอน น้องผมนอน มีโทรศัพท์ดัง น้องผมรับ
มันตะโกนเรียกผม ผมงัวเงียตะโกนถามว่าใครโทรมา น้องชายผม
บอกกับโทรศัพท์ว่า ผมนอนอยู่ ปลายสายบอกไม่เป็นไร น้องผมวางโทรศัพท์
แล้วมันบอกผมว่าใครโทรมา ..

มีอะไรผิดปกติ?
- มันตะโกนเรียกผมทำไม?
- ผมตื่นแล้ว ทำไมมันบอกว่าผมนอนอยู่?
- ทำไมมันไม่บอกก่อนว่าผมนอน ถ้าฝ่ายโน้นอยากให้ปลุกค่อยเรียกผม?
- มันเป็นอาการปกติของคนทั่วไป ขั้นตอนเป็นแบบนี้?
- หรือผมคิดมากไป?
- ...

อำพราง - ชีพชนก ศรียามาตย์

Intro: D G D G

D Em
ความรู้สึกเก็บไว้อีกหน ดวงใจอดทนไว้ก่อน
A D G D
ที่เธอจะร่ำร้อง ต้องเป็นที่ไม่มีใคร

D G
ยิ้มไว้ก่อนนะ ยิ้มอย่างที่เคยทำได้
Em A D
อำพรางความเจ็บปวดไว้ อย่าให้ใครรู้ว่าเราอ่อนแอ

A D A D
* เมื่อผิดหวังมันจึงอ่อนล้า ไม่ใช่รักแท้มันจึงปวดร้าวใจ
G A D
แต่ฝันยังอยู่กับเธอ ในเลือดที่ไม่ยอมแพ้ใคร
G A D
ฝันยังอยู่กับเธอ ทุกเสียงถอนหายใจ
G A D
ฝันยังอยู่กับเธอ ในเพลงที่เธอร้อง
Em A D
ให้เธอเข้มแข็งไว้ เข้มแข็งไว้ คนดี

Instru: G D A D (3times) G D A

D G
ฟ้ามืดจึงเห็นดวงสวย มีความเศร้าช่วยให้เข้าใจ
Em A D
ชีวิตจึงต้องอดทนไว้ เพื่อให้ฝันไม่ตาย

(ซ้ำ *)

Em A D A D
ให้เธอเข้มแข็งไว้ เข้มแข็งไว้ คนดี

คืนที่พระจันทร์เป็นพระเอก

คงไม่แปลกถ้าคืนที่พระจันทร์เต็มดวงเขาต้องรับบทเอกบนท้องฟ้า แต่คืนนี้พิเศาหน่อย คือมีผู้ร้ายด้วย อิอิ ผมหมายถึงเมฆหมอกที่ปลิวว่อนบดบังความงามของพระจันทร์เป็นระยะ ผมคิดอะไรบ้างกับสิ่งที่มองเห็น
- ผมคิดว่าชีวิตมันย่อมมีอุปสรรค์บ้าง ต่อให้เร้าทำดีแค่ไหน บางครั้งคนที่อยู่ในตำแหน่งที่ไม่เหมาะสมก็ไมอาจจรับรู้มัน
- ผมคิดว่าบางปัญหาเราควบคุมไม่ได้ ได้แต่รอให้มันผ่านพ้นเราไป สิ่งที่ต้องทำให้ได้คือ ใจเราเองต้องยอบรับ
- ผมคิดถึงเนื้อเพลงของคุณชีพชนกที่ว่า "ฟ้ามึดจึงเห็นดาวสวย" พระจันทร์เองก็ไม่ต่างกัน มันพล้องกับหลายๆ เพลง แต่ผมชอบ วลี ของเพลงนี้เป็นพิเศษ ความทุกข์ทำให้เราเห็นความสุขได้ชัดเจนขึ้น อันนี้วลีผมเอง 55
- มีคนชวนผมดูพระจันทร์ ผมรู้สึกดี ไม่ใช่ดีที่มีคนชวน แต่ดีที่คนที่ชวนเค้าสนใจสิ่งเหล่านี้ สนใจชีวิต สิ่งรอบกาย มากกว่านั้นคือ เธอมองเห็นความงามของมัน
มันเป็นคืนที่ดี ที่กำลังจะผ่านพ้นไป เสียอยู่อย่างเดียว ผมไม่สามารถพาตัวเองให้ผ่านพ้นปัญหาของงานที่อยู่ข้างหน้าได้ แม้นว่าจะใช้เวลาอยู่กับมันมาเกือบๆ จะ 24 ชั่วโมงแล้วก็ตาม
.. เวลาแค่ไหนถึงจะพอ ไม่มีใครรู้หรอก ..

ยามเช้าของชีวิต

อ่านจบลงไปเรียบร้อยแล้ว หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่หนังสือสำหรับเด็กครับ ถึงแม้เนื้อหาหลักๆของเรื่อง จะนำเรื่องของเด็กๆ มาเป็นแกน เนื้อหาออกจะแนววิจารณ์สังคมเล็กๆ ผมก็ไม่รู้ว่าภาษาหนังสือเค้าเรียกว่าอะไร แต่ผมอ่านแล้วรู้สึกอย่างนั้น หลายๆ เรื่องราวมันก็ตรงกับชิวิตในวัยเด็ก ผมคิดว่าตรงกับคนอายุ 25-45 ทุกๆ คนครับ เพราะมันเป็นยุกต์ของการเปลี่ยนสังคม ยุคที่เราอยากจะก้าวพ้นวิถีเกษตรกรรม วิถีที่ผู้เขียนพยายามจะสือว่ามันคือชีวิต ผมคล้อยตามไปได้มากทีเดียว การทำงานในเมืองใหญ่มันเกิดความคิดแนว matrix (หนังครับหนัง) matrix อยู่รอบๆ ตัวเอา เราไม่ได้กำหนดชีวิตของตัวเอง แต่สิ่งรอบๆตัว ค่านิยมมันกำหนดเรา ให้เราต้องทำอย่างโน้น อย่างนี้ อย่างนั้น แม้เราจะมีความสุขบ้างในบางโองกาส แต่มันเป็นความสุขจริงๆ หรือ? เหมือนหย่อนอาหารลงตู้ปลาทอง แล้วมันก็แห่มากินกัน มันมีความสุขเหมือนกับปลากัดที่ไปแทะเลมตะไคร่น้ำตามก่อหญ้าหรือเปล่านะ ผู้เขียนแสดงให้เห็นถึงวิถีต้นแบบของสังคมชนบท การเติบโตจากวัยเด็กสุ่ความเป็นผู้ใหญ่ หลายๆ อย่างเราลืมไปว่าตอนเด็กเราก็เคยมีความคิด ความหรือสึก หรือแม้แต่ข้อสงสัยหลายๆ อย่าง แบบเด็กๆ เด็กที่อยู่ในหุบเขาทะเลใต้ หรือลูกที่ราบสูงอย่างผม หาได้มีความแตกต่างทางความคิด อาจจะเพราะเด็กมันคิดอะไรง่ายๆ แล้วธรรมชาติมันเป็นเรื่องง่ายๆ ไม่ต้องอธิบายอะไรให้ซ้ำซ้อน ไม่ต้องอ้างถึงทฤษฎีร้อยพัน สมการอีกหมื่น เราอาจจะไปได้ไกลถึงขอบจักรวาล มันจะมีความหมายอะไร ถ้าเราไม่เข้าใจชีวิต ...

วันนี้เป็นวันเกิดเพื่อนคนนึง

วันก่อนคุยกับน้องคนนึงเรื่องความเครียดของคนขับรถเมล์ ปัญหาที่เค้าต้องเผชิญในแต่ละวัน เห็นน้องบอกอยากจะไปคุยกับคนขับ อยากถามสารทุกข์สุขดิบ อยากคุยกับเค้า (เป็นคนช่างมีน้ำใจดีแท้ 55) วันนี้ตอนเช้าโดยไม่ได้ตั้งใจก็ได้ถามเส้นทางรถเมล์กับพนักงานเก็บค่าโดยสาร เนื่องด้วยยรู้สึกว่าเส้นทางมันเปลี่ยนไป แถมยังเปลี่ยนไปในรูปแบบที่ผมชอบซะด้วยสิ คุณครับ เธอคุยกับผมวนไปเวียนมากับเรื่องของเส้นทางอยู่นานสองนาน หรือเพราะปกติไม่ค่อยมีใครได้คุยบ่อย หรือเพราะหลายๆ คนก็อยากทราบเช่นเดียวกับที่ผมอยากก็เป็นได้ เพราะสังเกตว่าสายตาแทบทุกคู่จับจ้องมาที่การสนทนาของเรา ผมเข้าใจแล้ว ว่างานดังกล่าวมันอาจจะซ้ำซากจำเจน่าเบื่อกว่างานผมมากมายหลายเท่านัก การมีอะไรแปลกใหม่ในเส้นทาง (เช่นมีคนมาถามเส้นทางอย่างผม) มันคงเป็นอะไรที่ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย เรามีชีวิตสุขสบายกว่าคนอื่นๆ อีกมากมายหลายร้อยเท่านัก ฉะนั้นเบื่อแค่ไหนก็ต้องอดทน

** วันนี้วันเกิดเธอผมกะจะอวยพรตั้งแต่เที่ยงคืนแล้ว แต่ไม่รู้ทำไม ถึงไม่ได้บอกออกไป ยังไงก็ขอให้มีความสุขสมหวังในทุกๆ เรื่อง ละกันนะจ๊ะ อิอิ **