วันที่แสนเศร้า

ถึงแม้มันจะเป็นเหตุการณ์ที่เคยคาดว่าจะเิกิด และเตรียมใจไว้บ้างเหมือนกันว่าวันนึงมันจต้องลงเอยแบบนี้ แต่มันก็ทำให้นอนไม่หลับแม้่ในคืนที่แสนจะง่วง เราคิดไหมนะว่าวันนี้มาถึงมันจะสร้่างความเสียใจได้ถึงเพียงนี้ ผู้หญิงที่รักคนนึงแสดงความประสงค์ที่จะจากไป ผู้หญิงคนเดียวที่เราเป็นห่วงกว่าใคร ครั้งใดที่เห็นเธอเศร้าเราก็เศร้าตามวันใดที่เธอดูมีความสุขมันก็ทำให้เรามีความสุขไปด้วย คนที่มีอิทธิพลในการตัดสินใจเรื่องต่างๆ ในฃีวิตตลอดสามปีที่ผ่านมา เราน่าจะรู้ตัวว่าเราเองคงไม่สามารถทำให้เธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการทุกอย่าง นี่กระมังที่เป็นสาเหตุที่คิดกับตัวเองว่าวันนึงถ้าเธอไปเจอใครที่ดีและทำให้เธอมีความสุขเราคนนึงนี่แหละ ที่จะเป็นคนที่แสดงความยินดี แต่ทำไมพอถึงวันนี้เราไม่ได้รู้สึกยินดีอย่างที่ตั้งใจ มันกลับมีแต่ความเศร้า มีแต่น้ำตา เต็มไปด้วยความห่วงหาและอาวร วันนึงมัีนคงจะดีขึ้น แต่คงไม่ใช่วันสองวันนี้แน่นอน มันจะเ็ป็นอย่างไร เมื่อวันนึงสิ่งที่เคยทำอยู่เป็นปกติ คนที่เคยคิดถึง คนที่เคยโทรมาเมื่อมีเรื่องปรึกษา คนที่เราโทรไปหาถามไถ่ถึงความเป็นไป คนๆ นั้น ได้จากเราไปแล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะบอกเราว่าความรู้สึกยังเหมือนเดิม แต่เราหล่ะ เราจะทำให้มันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เชียวหรือ เ้ราเองคงต้องใช้เวลาสักพักเพื่อปรับความรู้สึกของตัวเราเอง ยังอยากจะเป็นเพื่อนที่คอยให้ความช่วยเหลือเธออยู่ แม้ว่าจะยังทำแบบนั้นไม่ได้ในตอนนี้ก็ตาม ...